جوانه زاهای ریخته گری و کاربرد آن در صنایع
جوانه زاهای مورد استفاده در چدنهای گرافيتی تركيباتی هستند كه پايه اصلی آنها آلياژ فروسيليسيم است ولی حاوی مقاديری تا حدود پنج درصد عناصر فعال در تركيب با گوگرد و اكسيژن نظير آلومينيوم، كلسيم، استرانسيوم، باريم، زيركونيم و سريم هستند كه با تشكيل رسوبهای ريز و پايدار اُكسی- سولفيدی موجب جوانه زنی گرافيت ميشوند. انتخاب جوانه زا بستگی زيادی به آلياژ چدن و دمای ذوب و زمان نگهداری ذوب در پاتيل يا در قطعه قبل از شروع انجماد دارد.
جوانه زاها در درون ذوب چدن دارای زمان ميرايی هستند و به تدريج اثرشان كم ميشود بنابراين در شرايط خاص بايد جوانه زای مناسب تعيين و استفاده شود. همچنين چدنهای با گرافيت كروی با چدنهای با گرافيت ورقه ای در انتخاب جوانه زا تفاوتهايی دارند كه در توضيحات انواع جوانه زاها شرح داده می شود. با حل شدن دانه های جوانه زا در مذاب چدن، همزمان دو اتفاق می افتد، تشكيل ذرات اكسی- سولفيدی و افزايش موضعی غلظت سيليسيم در پيرامون اين ذرات كه باعث كاهش حلاليت كربن در مذاب ميگردد. در اين شرايط فاز گرافيت كه با حل شدن دانه های جوانه زا بصورت موضعی به حالت فوق اشباع رسيده بلافاصله روی اين ذرات رسوب كرده و جوانه های پايدار تشكيل می شوند. اين جوانه ها در مذاب پخش شده و انجماد چدن گرافيتی شكل ميگيرد.
